به دخت

 




روزه بیمار

اگر گرفتن روزه باعث شود بیماری دیرتر بهبود یابد، تکلیف چیست؟

همه مراجع: نباید روزه بگیرد.

اگر بیمار با اعتقاد به این که روزه برایش ضرر دارد، روزه بگیرد؛ حکم چیست؟

همه مراجع: اگر روزه بگیرد، صحیح نیست و باید پس از ماه رمضان آن را قضا کند.

  کسی که می‌داند یا احتمال قوی می‌دهد که اگر روزه بگیرد، به زخم معده یا سنگ مثانه دچار می‌شود؛ آیا روزه برای او واجب است؟

همه مراجع: اگر احتمال عقلایی می‌دهد، روزه بر او واجب نیست. 

 

کسی که به نفس تنگی شدید مبتلا شده و در روز باید از اسپری استفاده کند، تکلیف روزه او چیست؟

آیات عظام امام(ره)، فاضل لنکرانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی: با توجه به این که داروی یاد شده، خوردن و آشامیدن بر آن صدق نمی‌کند، روزه را باطل نمی‌کند.

آیت‌الله بهجت: اگر به صورت گاز رقیق باشد، اشکال ندارد و روزه صحیح است.

آیات عظام تبریزی و وحیدخراسانی: اگر قبل از رسیدن به حلق به صورت هوا دربیاید، روزه را باطل نمی‌کند.

آیت‌الله سیستانی: اگر به صورت مایع به حلق نرسد، اشکال ندارد و روزه صحیح است.

آیت‌الله خامنه‌ای: اگر دارو به صورت گاز یا پودر وارد حلق شود، بنابر احتیاط واجب روزه را باطل می‌کند و اگر گرفتن روزه بدون آن، زحمت و مشقّت دارد، استفاده از آن جایز است، و بعد از ماه رمضان، اگر توانست بدون استفاده از اسپری روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب قضا کند.

آیت‌الله صافی گلپایگانی: اگر موادی وارد ریه می‌شود، روزه اشکال پیدا می‌کند و اگر گرفتن روزه بدون استفاده از آن، زحمت و مشقّت دارد و در طول سال باید از اسپری استفاده کند، در ماه رمضان روزه بگیرد و بنابر احتیاط واجب برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد و قضا ندارد. 

 

کسی که ناراحتی کلیه دارد و باید برای جلوگیری از آن در طول روز، چندین بار از آب و مایعات استفاده کند، حکم روزه او چه می‌شود؟


همه مراجع: اگر برای جلوگیری از بیماری کلیه، نیاز به نوشیدن آب یا سایر مایعات در طول روز باشد، روزه گرفتن بر او واجب نیست. 

 

بیماری که در طول روز تنها به خوردن چند قرص نیاز دارد، در حالی که گرفتن روزه برایش ضرر ندارد؛ آیا خوردن تنها چند قرص روزه را باطل می‌کند؟


همه مراجع: آری، روزه او باطل می‌شود.


  به علت درس خواندن و امتحانات، ضعف و سستی بر من غالب می‌شود؛ آیا می‌توانم روزه‌ها را بخورم؟

همه مراجع: این گونه ضعف و سستی‌ها تا حدودی لازمۀ روزه است و برای نوع افراد پیش می‌آید و به جهت آن نمی‌توان روزه را خورد؛ ولی اگر ضعف به حدی برسد که تحمل آن بسیار سخت و مشکل باشد، خوردن آن اشکال ندارد.


تبصره. انسان می‌تواند در این شرایط به مسافرت برود (حداقل 5/22 کیلومتر) و روزه خود را بخورد و به وطن برگردد. در این صورت لازم نیست تا مغرب از خوردن و آشامیدن خودداری کند و بعد از ماه رمضان، قضای آن را به جا آورد و کفّاره هم ندارد. 

 

چشم من ضعیف است و می‌ترسم روزه برایم ضرر داشته باشد، تکلیف من چیست؟

همه مراجع: اگر خوف ضرر عقلایی باشد، روزه بر شما واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال   بعد بیماری ادامه یافت، قضا هم واجب نیست. تنها برای هر روز 750 گرم گندم، یا جو، یا آرد و ... به عنوان کفّاره به فقیر بدهید.

 

 

 

 

 

 

 




ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :