رضامندی، بستر موفقیت وکامیابی است.هیچ انسان موفَّقی نیست که از هنر«رضایت از زندگی» برخوردنباشد. انسانهای موفّق کسانی اند که با زندگی خود مشکلی ندارند. اشتباه نکنید: نمی گویم «در زندگی» خود مشکلی ندارند؛ بلکه میگویم «با زندگی» خود مشکلی ندارند .

مشکل داشتن درزندگی، یک چیزاست ومشکل داشتن با زندگی، چیز دیگر. اتفاقآ دربییشتر موارد، انسانهای موفّق با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرده اند؛ اما احساس نارضایتی از زندگی نداشتند. می توان گفت: رضامندی از زندگی یکی از رازهای ناشناختـۀ زندگی انسان های موفّق است. بسیاری ازافرادی که به امکانات زندگی دست می یابند، احساس خوش بختی را تجربه نمیکنند و برعکس، بسیاری از کسانی که فاقد امکانات زندگی اند، ازاحساس رضایت از زندگی برخوردارند.

 به نظرمی رسد میان تمکّن مالی و رضایت از زندگی، رابطۀ علّت ومعلول برقرار نیست. گاهی زندگی های مرفّه، ازاحساس رضایت از زندگی محروم اند و گاهی زندگی های ساده، از رضایت از زندگی برخوردارند.

 کدام یک بهتراست: تمکن مالی یا رضایت از زندگی؟ رضایت از زندگی یک احساس درونی است وهرچند، منقطع ازدنیای خارج و واقعیت های بیرونی نیست ومیتواند تحت تأثیر آنها باشد، اما وابسته به آن نیز نیست واین امکان وجود دارد که دربدترین شرایط نیز بتواند اززندگی، احساس رضایت داشت. اما سوال این است که: سرچشمۀ احساسات انسان کجاست؟ و چه چیزهایی درشکل گیری احساس نقش دارند؟

منبع: پسندیده،عباس؛رضایت اززندگی،مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی