کسی که در دنیا، خود را «مهمان» و مال را «عاریه» بداند، نه نسبت به مدت اقامت در دنیا نالان می شود و نه نسبت به آنچه ندارد یا از دست داده، شکایت می کند.

پیامبر خدا(صل الله علیه و آله) در این باره می فرماید:

در دنیا مهمان باشید... می سازید آنچه را ساکن نمی شوید و جمع می کنید آنچه را که نمی خورید و آرزو می کنید آنچه را بدست نمی آورید. همانا مردم در دنیا مهمان اند و آنچه در دستشان است، امانت است و همانا مهمان، کوچ کننده است و امانت، باز گردانده می شود.

هیچ کس در دنیا نیست مگر اینکه مهمان است و مال او امانت، پس مهمان می رود و امانت، بر گردانده می شود.

 منبع: پسندیده،عباس؛رضایت اززندگی،مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی