بسیاری از متون دینی ما، به تبیین ماهیت دنیا پرداخته اند. هر چند زندگی انسان، محدود به دنیا نیست، اما ما انسان ها، اکنون دراین دنیا  زندگی می کنیم و شرط موفقیت در زندگی، این است که شرایط زندگی در دنیا را درک کنیم. تصوّر شما از«دنیا» و « زندگی» چیست و چه انتظاری از انها دارید؟ آیا تصوّرها و انتظارهای شما مطابق واقع است؟ آیا دنیا را آن گونه که می خواهید، تصوّرمی کنید و یا آن گونه که هست، می بینید؟

همیشه به یاد داشته باشید که این جا دنیاست و بهشت نیست. افراد ناراضی معمولأ کسانی اند که از دنیا انتظاربهشت را دارند. اگر انسان از دنیا انتظار بهشت داشته باشد، میان انتظارات و واقعیت های زندگی، ناهماهنگی به وجود خواهد امد و این ناهماهنگی، به ناکامی می انجامد و ناکامی، فشار روانی (تنیدگی) انسان را به شدت افزایش می دهد و در نتیجه، موجب احساس نارضایتی از زندگی می گردد. اما اگر دنیا را آن گونه که هست بشناسیم و بپذیریم و براساس شرایط موجود، به برنامه ریزی وفعّالیت بپردازیم، می توانیم امیدوار باشیم که به رضایت از زندگی دست یابیم. دربهشت، آنچه  را بخواهیم می شود؛ اما در دنیا آنچه را می شود باید خواست . این یک اصل در احساس رضایت از زندگی است. امام علی (علیه السلام)  دراین باره سه جمله پر معنی دارد که میفرماید: هرگاه آنچه را خواستی نشد، آنچه را شد بخواه.و: هر گاه آنچه را خواستی نشد، آنچه را هست، سخت مگیر.و: اگر آنچه را خواستی نشد، اهمیت نده چگونه هستی.

اگر انسان زندگی را سخت نگیرد و آنچه را هست بپذیرد، اولأ توان واکنش مثبت را به دست می آورد و ثانیأدریک آرامش خاصی زندگی خواهد کرد.

 منبع: پسندیده،عباس؛رضایت اززندگی،مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی