1. پسران تمایل دارند قدری بهتر از دختران با مادر خود ارتباط برقرار کنند امّا در این مورد چیزی به زبان نمی‌آورند.
2. طی زمانی که دخترها پریشان بوده و جنجال راه می‌اندازند، پسرها بیشتر تمایل به گوشه‌گیری دارند.
3. پسرها به اندازه دخترها احساساتی نیستند، برای آن‌ها یکی از سخت‌ترین لحظه‌ها، زمانی است که بخواهند احساسات خود را در قالب کلمات بیرون بریزند.

1. وقتی پسران نوجوان کنترل احساسی خود را از دست می‌دهند، خطر این که به خود صدمه بزنند وجود دارد. بهتر است در مواقعی که پسرتان کنترل احساسی‌اش را از دست می‌دهد به خواسته او مبنی بر تنها ماندن توجه کرده و هنگامی که آرام‌تر شد بار دیگر با او صحبت کنید.
2. پسران دوست دارند مانند مردها رفتار کرده و اغلب از بعد وجودی لطیف و زنانه خود می‌ترسند. مردها برای این که ضعیف یا مانند زن‌ها به نظر نرسند، احساسات‌شان را از دیگران پنهان کرده و آن‌ها را با پاسخ‌های دندان‌شکن خود ساکت می‌کنند.
3. عزت نفس پسران کمتر از دختران است، عده‌ای بی‌پروایی و تظاهر به شجاعت را با عزت نفس اشتباه گرفته‌اند، پرخاشگری صرفاً وسیله‌ای برای نمایش عزت نفس است.
4. در دوران نوجوانی گریه پسران نسبت به دختران بسیار کاهش می‌یابد. دختران چهارده ساله چهار برابر پسران چهارده ساله گریه می‌کنند.
5. پسران لزوماً عواطف خود را از طریق کلام ابراز نمی‌کنند بلکه از روش‌های دیگری استفاده می‌نمایند، مثل در آغوش گرفتن مختصر، بیان جمله یا سؤالی کوتاه.
6. پسران به وقت بیشتری از دختران برای برقراری ارتباط و بیان جملات عاطفی نیاز دارند و چون والدین وقت کافی برای آنان اختصاص نمی‌دهند، فضای کافی برای صحبت عاطفی پسرها با والدینشان ایجاد نمی‌شود.
7. بیشتر پسرها بازی خشونت‌آمیز را دوست دارند، ولی این بدان معنا نیست که در آینده آدم‌های خشنی می‌شوند، در واقع در بازی‌های رقابتی و جسمانی فواید مشخصی نهفته‌اند. پسران از محدودیت‌های پرخاشجویی خبردار می‌شوند و پی می‌برند که چقدر پیش بروند تا ایمن مانده و دور از گزند باشند و چگونه از احساسات دیگران آگاه شوند.
8. دختر خشمگین یا آشفته اغلب به آغوش مادر پناه می‌برد ولی پسر معمولاً سعی می‌کند مشکلش را به تنهایی حل کند و نمی‌خواهد «بچه ننه» به نظر بیاید.
9. حل مسائل عاطفی پسران از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر پسران نوجوان بتوانند با مردان پیوند عاطفی بهتری برقرار نمایند، بسیاری از مسائل عاطفی آنان حل می‌شود. نقش پدران در حل مسائل عاطفی پسران بعد از ورود به دوران بلوغ بسیار اهمیت دارد زیرا بسیاری از مادران شرایط خاص فیزیولوژیک پسران را درک نمی‌‌کنند.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی