علايم پیش از ظهور
علايم پيش از ظهور خود به سه دسته ى (حوادث خارق العاده)، (اوضاع عمومى اجتمات بشرى) و ؛ نيروها و چهره ها تقسیم می شود كه در اينجا بخشى از علايم هر دسته را ذكر مىكنيم:
الف - حوادث خارق العاده
1.كسوف خورشيد در نيمه ى رمضان و خسوف ماه در آخر آن ( بر خلاف قوانين حركات طبيعى اجرام آسمانى).
2.صيحه ى آسمانى در ماه رمضان و نداى غيبى هاتفى كه نام حضرت و نام پدر بزرگوارشان را فريادمىكند
3.مرگهاى سرخ و سپيدى كه پيش از ظهور حضرت بسيارى از مردمان را هلاك مىسازد.
4.فرو رفتن زمین در سرزمین بیداء میان مکه و مدینه و قریه جابیه و قریه حرستا
5.توقف سیر خورشید در آسمان از هنگام ظهر تا نیمه های عصر
6.ظهور سرخی آفاق گستری در آسمان
7.ظاهر شدن تصویر صورت و سینه ای در قرص خورشید
ب -اوضاع عمومى جوامع بشرى
احاديث بسيارى در كتب روايى شيعى و سنّى وارد شده كه اوضاع و احوال حاكم بر حيات عمومى نوع بشر را در سطح بين المللى، تيره و نابسامان و اسفناك ترسيم مىكند. به گوشهاى از آنها اشاره مىكنيم:
1 - زوال علم و معرفت و خردورزى و انتشار جهالت و تقليد
2- شيوع فساد مالى و جنسى و قتل و غارت و شهادت به دروغ.
3- افزايش قيمتها و صعوبت معاش و فراوانى مرگ و مير
4- تكيه زدن حاكمان فاجر و ظالم بر اريكه ى قدرت.
5- بىرونقى نماز و عبادت و رونق يافتن دروغگويى و بىثباتى مردم در دين خود.
6- تشبّه زنان به مردان و مردان به زنان
ج- متخاصمان (نيروها و چهره ها)
در احاديث علايم ظهور، بخشى از نشانه هاى آغاز قيام حضرت حجت(عجل الله تعالى فرجه) به تبيين و ترسيم چهره هاى دو اردوگاه حق و باطل و رهبران برجسته ى سياسى و فكرى آنها و عملكرد سپاهيان اين دو جبهه اختصاص يافته است. پاره اى از آنها را بيان مىكنيم:
1-خروج سفيانى نام اين فرد پليد كه رهبرى جبهه ى باطل و نيروهاى مهدى ستيز را به عهده خواهد داشت، عثمان بن عنبسةبن ابى سفيان است كه از ابوسفيان مشرك معروف صدر اسلام نَسَب مىبرد. و همو لشكرى را تجهيز نموده براى مقابله ى با امام به سوى مكه روانه مىكند كه زمين در صحراى البيداء، آنان را در كام خود مىكشد. به مدت 9ماه بر نواحى پنجگانه ى دمشق، حمص، اردن، حلب و قنسرين حكومت خواهد كرد و خونهاى زيادى را خواهد ريخت تا اين كه سرانجام در منطقه ى فلسطين شرقى به دست سپاهيان صاحب الزمان (عج) اسير شده و در كنار درياچه ى (طبريّه) چونان گوسفندى سر از بدنش جدا مىگردد. ظهور شصت كذّاب كه مدعى نبوت اند.
2- قيام دوزاده تن از آل ابى طالب كه مردم را به خود مىخوانند و سوداى پيشوايى دارند.
3-قتل نفس زکیه
4- قيام يمانى
5- قيام سيد خراسانى (شعيب بن صالح) و خروج پرچمهاى سياه از خراسان در حمايت از موعود امم.
6- ظهور مرد مغربى از مصر و تسلط وى بر شام.
7- ورود پرچمهاى قيس و عرب به مصر.
8- ورود پرچمهاى كنده به خراسان.
9- پياده شدن برادران ترك در (الجزيرة) (علامه سيد محمد صدر معتقد است كه مقصود از جزيره، سرزمين مابين النهرين در عراق است كه در متون كهن بدين اسم ناميده مىشده است) و پياده شدن روميان در (الرملة) (آنچنان كه ياقوت حموى در معجم البلدان / ج / 3ص 69)آورده است، الرملة شهر بزرگ و مركزى من
طقه ى فلسطين بوده كه از بين رفته است). نشانه های یار-مهدی علیزاده- مسجد جمکران
