<br /> <br /> خورشید رفته است ولی ساحل افق می سوزد از شراره ی نارنجیش هنوز<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> وز شعله های سرخ شفق ، نقش یک نبرد تابیده روی آینه ی آسمان هنوز<br /> <br /> گرد غروب ریخته در پهن دشت رزم پایان گرفته جنبش خونین کار زار<br /> <br /> آنجا که برق نیزه وفریاد حمله بود پیچیده بانگ شیهه ی اسبان بی سوار<br /> <br /> پایان گرفته رزم وبه هر گوشه وکنار غلطیده روی بستر خون پیکری شهید<br /> <br /> خاموش مانده صحنه وگویی زکشتگان خیزد هنوز نغمه ی پیروزی وامید<br /> <br /> این دشت غم گرفته که بنشسته سوگوار امروز بوده پهنه ی آن جاودانه رزم<br /> <br /> اینک دوسوی صحنه ، دو هنگامه دیدنیست یکسولهیب آتش ویکسو غریو بزم<br /> <br /> این دشت خون گرفته که آرام خفته است امروز بوده شاهد رزم دلاوران<br /> <br /> این دشت دیده است یکی صحنه ی شگفت این دشت دیده است یکی رزم بی امان<br /> <br /> این دشت دیده است که مردان راه حق چون کوه دربرابر دشمن ستاده اند<br /> <br /> این دشت دیده است که پروردگان دین جان برسر شرافت ومردی نهاده اند<br /> <br /> این دشت دیده است که هفتاد تن غیور بگذشته اند از سر وسامان زندگی<br /> <br /> بگذشته اند از سروسامان که بگسلند از پای خلق رشته ی زنجیر بندگی<br /> <br /> امروز زیر شعله ی خورشید نیمروز بر پاشده است رایت بشکوه انقلاب<br /> <br /> بالیده است قامت آزادگی وعشق تابرفراز معبد زرین آفتاب<br /> <br /> ازپرتو جهنده ی شمشیرهای تیز خورشیدها دمیده به هنگام کار زار<br /> <br /> بانگ حماسه های دلیران راه خق رفته ست تاکرانه ی آفاق روزگار<br /> <br /> خورشید رفته است وبپایان رسیده رزم اما نبرد باطل وحق مانده ناتمام<br /> <br /> وین صحنه ی شگفت بگوش جهانیان تاروز رستخیز صلا میدهد ((قیام))<br /> <br /> *-به نقل ازگلستان حسین -صص 130-131 -انتشارات آشنا - چاپخانه نسرین -رمضان 1389 هجری قمری-گرداورنده رضا رضا نور گیلانی رود سری -سروده.م.آزرم ------------------------------<br /> <br /> محرم-ماه خون وقیام -ماه شهاىت -ماه شکست دشمن<br /> <br /> ماه قیام ،ماه حسین ، ماه انقلاب<br /> <br /> ماه خروج پیشرومومنان بود<br /> <br /> ماه شکست دشمن قرآن وفتح حق<br /> <br /> ماه ظهور عدل به اهل جهان بود<br /> <br /> مردی قیام کرده به صحرای کربلا<br /> <br /> کز خاندان خاتم پیغمبران بود<br /> <br /> مردی قیام کرده که باانقلاب خون<br /> <br /> بر هم زن رِِژیم ستم گستران بود<br /> <br /> مردی قیام کرده که تا روز رستحیز<br /> <br /> نام گرامیش همه جا جاودان بود<br /> <br /> فرزند با کفایت نستوه بوتراب<br /> <br /> کز خون او زمین بلا گلستان بود<br /> <br /> با خون نوشته است بتاریخ روزگار<br /> <br /> هرکس که بار ظلم کشد ناتوانبود<br /> <br /> بهر قیام نسل جوان برعلیه ظلم<br /> <br /> اول شهیدش اکبر زیبا جوان بود<br /> <br /> تکمیل تاشود سند سرخ انقلاب<br /> <br /> امضاءزخون اصغر شیرین زبان بود<br /> <br /> سیراب تا شوند همهتشنگان عدل<br /> <br /> در خون طپیده ساقی لب تشگان بود<br /> <br /> هفتاد وچند یاور وانصار ولشکرش<br /> <br /> هریکچو آیت است که در خون طپان بود<br /> <br /> عباس وعون وجعفروعبدالهش چوگل<br /> <br /> سیراب زاشک دمبدم باغبان بود<br /> <br /> قرآن ورق ورق پی تحکیم امر حق<br /> <br /> تا نهضت مقدس دین جاودان بود<br /> <br /> با این قیام کاخ ستم واژگون نمود<br /> <br /> تابر قرار مکتب خون جامگان بود<br /> <br /> بر انتقال خون شهیدان بی کفن<br /> <br /> گاه قیام (زین اب )قهرمان بود<br /> <br /> هر ارض(کربلایی) وهر یوم عاشری<br /> <br /> تا انقلاب مهدی صاحب زمان بود<br /> <br /> سرسلسله مردم آزاد حسین استنقل از شکوفه های غم -صص135-136-نادعلی کربلایی -موسسه مطبوعاتی خزر -تهران----<br /> <br /> آنکس که دراین ره سر وجان داد حسین است<br /> <br /> مردی که چوکوهی ببر تیشه ی بیداد<br /> <br /> دامن بکمر برزد واستاد حسین است<br /> <br /> درسی به بشر داد بدستور الهی<br /> <br /> درسش عملی بود نه کتبی ،نه شفاهی<br /> <br /> آیین یزیدی که بری بود زانصاف<br /> <br /> ننمود بتهدید وبه تطمیع گواهی<br /> <br /> در معرکه دشمن چوبه او خط امان داد<br /> <br /> رد کرد وخروشان شد ودر معرکه جان داد<br /> <br /> ننهاد بزنجیر ستم گردن تسلیم<br /> <br /> حنجر بدم خنجر بیداد گران داد<br /> <br /> مردانه دراین معرکه بنهاد قدم را<br /> <br /> بر ضدستمکار بر افراشت علم را<br /> <br /> با نیروی یزدانی وبا دست خدایی<br /> <br /> بشکست بهم قدرت ارکان ستم را<br /> <br /> اعلامیه از قتلگه کرب وبلا داد<br /> <br /> با زینب وسجاد سوی شام فرستاد<br /> <br /> این جمله زخون بود در آن نشریه مسطور<br /> <br /> باید بشر از قید اسارت شود آزاد<br /> <br /> او کرد بنوع بشر این قاعده تعلیم<br /> <br /> کاندر ره آزادگی از جان نبود بیم<br /> <br /> دیگر نهراسد زستمکار ستمکش<br /> <br /> مظلوم بظالم نکند کرنش وتعظیم<br /> <br /> هر وحشی ناکس نزند کوس تمدن<br /> <br /> هر کافر ناحق نزند لاف تدین<br /> <br /> اشرار باحرار نگیرند سر راه<br /> <br /> ناکس نفروشد بکسان ناز وتفر عن<br /> <br /> شمشیر نباشد بکف زنگی بد مست خائن نشود عالی وعالی نشود پست باشد که ببالند وننازند ونتازند<br /> <br /> از باب زر وسیم باشخاص تهیدست<br /> <br /> برچیده شود قاعده ورسم توحش<br /> <br /> از مسند حق دور شود قاضی حق کش<br /> <br /> ازبین رود منکرومعروف بیاید جاهل رهد از جهل چو عالم بزید خوش<br /> <br /> مردم همه با کافر وظالم بستیزند<br /> <br /> پویند ره حق وزناحق بگریزند<br /> <br /> کوبند همی سنگ الم بر سر بدخواه<br /> <br /> بر فرق تبهکار همی خاک بریزند<br /> <br /> این حکم صریح است وبدیه است ومحقق<br /> <br /> چیره نشود حق کش وکشته نشود حق<br /> <br /> بیداد گری را اثری نیست بعالم<br /> <br /> زنده است حسین ابن علی آن حق مطلق-<br /> <br /> (ازبصیر اصفهانی-به نقل از شاهکارهای ادب فارسی(اشک شفق)صص۲۰۰-۲۰۱ آراسته ی رضا معصومی -نشریه ماه نوع -ناشر : رشیدی -دیماه ۱۳۶۲ شمسی)-------------------<br /> <br /> جلوه گاه حق از احمد مهران-همان ماخذ-ص ۲۰۲:--<br /> <br /> تاابد جلوه گه حق وحقیقت سر توست<br /> <br /> معنی مکتب تفویض علی اکبر توست<br /> <br /> ای حسینی که تویی مظهر آیات خدای<br /> <br /> این صفت از پدر وجد تو در جوهر توست<br /> <br /> درس مردانگی عباس بعالم آموخت<br /> <br /> زانکه شد مست از آن باده که در ساغر توست<br /> <br /> طفل شش ماهه تبسم نکند پس چه کند ؟<br /> <br /> آنکه بر مرگ زند خنده علی اصغر توست<br /> <br /> ای که در کرببلا بیکس ویاور گشتی چشم بگشا وببین خلق جهان یاور توست<br /> <br /> خواهر غمزده ات دید سرت بر نی وگفت:<br /> <br /> آنکه باید به اسیری برود خواهر توست<br /> <br /> (بابی انت وامی)که توای مکتب عشق<br /> <br /> عشق را مظهر و آثار علی اصغر توست<br /> <br /> ای حسینی که بهر کوی عزای تو بپاست<br /> <br /> عاشقان رانظری دردم جان پرور توست<br /> <br /> خواست (مهران )بزند بوسه سراپای تورا<br /> <br /> دید هر جا اثر تیر زپا تاسر توست --<br /> <br /> نقل از ص۲۰۲ اشک شفق -آراسته رضا معصومی-سروده احمدمهران - ---- سرسلسله ی مردم آزاد حسین است<br /> <br /> آنکس که دراین ره سر وجان داد حسین است<br /> <br /> مردی که چوکوهی ببر تیشه ی بیداد<br /> <br /> دامن بکمر برزد واستاد حسین است<br /> <br /> درسی به بشر داد بدستور الهی<br /> <br /> درسش عملی بود نه کتبی ،نه شفاهی<br /> <br /> آیین یزیدی که بری بود زانصاف<br /> <br /> ننمود بتهدید وبه تطمیع گواهی<br /> <br /> در معرکه دشمن چوبه او خط امان داد<br /> <br /> رد کرد وخروشان شد ودر معرکه جان داد<br /> <br /> ننهاد بزنجیر ستم گردن تسلیم<br /> <br /> حنجر بدم خنجر بیداد گران داد<br /> <br /> مردانه دراین معرکه بنهاد قدم را<br /> <br /> بر ضدستمکار بر افراشت علم را<br /> <br /> با نیروی یزدانی وبا دست خدایی<br /> <br /> بشکست بهم قدرت ارکان ستم را<br /> <br /> اعلامیه از قتلگه کرب وبلا داد<br /> <br /> با زینب وسجاد سوی شام فرستاد<br /> <br /> این جمله زخون بود در آن نشریه مسطور<br /> <br /> باید بشر از قید اسارت شود آزاد<br /> <br /> او کرد بنوع بشر این قاعده تعلیم<br /> <br /> کاندر ره آزادگی از جان نبود بیم<br /> <br /> دیگر نهراسد زستمکار ستمکش<br /> <br /> مظلوم بظالم نکند کرنش وتعظیم<br /> <br /> هر وحشی ناکس نزند کوس تمدن<br /> <br /> هر کافر ناحق نزند لاف تدین<br /> <br /> اشرار باحرار نگیرند سر راه<br /> <br /> ناکس نفروشد بکسان ناز وتفر عن<br /> <br /> شمشیر نباشد بکف زنگی بد مست خائن نشود عالی وعالی نشود پست باشد که ببالند وننازند ونتازند<br /> <br /> از باب زر وسیم باشخاص تهیدست<br /> <br /> برچیده شود قاعده ورسم توحش<br /> <br /> از مسند حق دور شود قاضی حق کش<br /> <br /> ازبین رود منکرومعروف بیاید جاهل رهد از جهل چو عالم بزید خوش<br /> <br /> مردم همه با کافر وظالم بستیزند<br /> <br /> پویند ره حق وزناحق بگریزند<br /> <br /> کوبند همی سنگ الم بر سر بدخواه<br /> <br /> بر فرق تبهکار همی خاک بریزند<br /> <br /> این حکم صریح است وبدیه است ومحقق<br /> <br /> چیره نشود حق کش وکشته نشود حق<br /> <br /> بیداد گری را اثری نیست بعالم<br /> <br /> زنده است حسین ابن علی آن حق مطلق-<br /> <br /> (ازبصیر اصفهانی-به نقل از شاهکارهای ادب فارسی(اشک شفق)صص۲۰۰-۲۰۱ آراسته ی رضا معصومی -نشریه ماه نوع -ناشر : رشیدی -دیماه ۱۳۶۲ شمسی)---<br /> <br /> جلوه گاه حق از احمد مهران-همان ماخذ-ص ۲۰۲:--<br /> <br /> تاابد جلوه گه حق وحقیقت سر توست<br /> <br /> معنی مکتب تفویض علی اکبر توست<br /> <br /> ای حسینی که تویی مظهر آیات خدای<br /> <br /> این صفت از پدر وجد تو در جوهر توست<br /> <br /> درس مردانگی عباس بعالم آموخت<br /> <br /> زانکه شد مست از آن باده که در ساغر توست<br /> <br /> طفل شش ماهه تبسم نکند پس چه کند ؟<br /> <br /> آنکه بر مرگ زند خنده علی اصغر توست<br /> <br /> ای که در کرببلا بیکس ویاور گشتی چشم بگشا وببین خلق جهان یاور توست<br /> <br /> خواهر غمزده ات دید سرت بر نی وگفت:<br /> <br /> آنکه باید به اسیری برود خواهر توست<br /> <br /> (بابی انت وامی)که توای مکتب عشق<br /> <br /> عشق را مظهر و آثار علی اصغر توست<br /> <br /> ای حسینی که بهر کوی عزای تو بپاست<br /> <br /> عاشقان رانظری دردم جان پرور توست<br /> <br /> خواست (مهران )بزند بوسه سراپای تورا<br /> <br /> دید هر جا اثر تیر زپا تاسر توست --<br /> <br /> نقل از ص۲۰۲ اشک شفق -آراسته رضا معصومی-سروده احمدمهران<br /> بانونت : قبول باشه إن شاالله