« امید» یک حالت روحی است که نوعی اطمینان خاطر برای رسیدن به اهداف مورد نظر را در انسان ایجاد می کند. امید همواره در انسان نقش اساسی ایفا می کند و او را برای زندگی، با نشاط نگه می دارد در روایات معصومین (علیهم السلام) امید به چهار نوع تقسیم می شود:

1- رجاء : «رجا» یعنی این که همه علل و شرایط برای تحقق هدف موجود باشد. در چنین صورتی «امید » بجا و عقلانی است، مانند این که شخصی در زمین مستعد و شرایط مناسب، بذرمرغوب با شیوه صحیح بکارد و با آب سالم و کافی آبیاری کند، آنگاه امید به برداشت محصول داشته باشد.

2- َامَل : َامل یعنی این که بعضی از علل و مقدمات فراهم است، و بخشی از شرایط هنوز مساعد نشده، ولی شخص با تلاش و کوشش در صدد به دست آوردن آن شرایط است و به موفقیت امید دارد.

3- اُمنیّه : یعنی بعضی از مقدمات کار فراهم شده باشد وفرد امیدوار باشد که به نتیجه مورد نظر می رسد در حالی که عملا چندان جدیتی از خود نشان نمی دهد و برای تحقق بقیه مقدمات در آینده برنامه ریزی و تلاش نمی کند..

4- حُمق : آن است که خود را به آرزوهای واهی بی پایه و اساس مشغول کند در حالی که هیچ راهی برای رسیدن به هدف خواسته انسان وجود نداشته باشد و انسان صرفا در خواب و خیال بوده و تلاشی هم برای نیل به هدف نکند و به صرف آرزو، دل خوش کند.

برترین امید، امید به رشد و تعالی است. انسان گناهکار تا دست از گناه نکشد، نمی تواند به رستگاری و رسیدن به قرب الهی و بهره مندی از کمالات روحی و سعادت دنیا و آخرت امید واقعی داشته باشد. و اگر هم امیدوار باشد، در واقع چیزی بیش از « اُمنیه » و « حُمق » نخواهد بود.

از جمله گناهانی که باعث قطع امید حقیقی می شود اعتماد مطلق به غیر خدا، اعتماد نداشتن به خدای متعال و دروغ دانستن یا جدی نگرفتن وعده های الهی است.و
رمز امیدواری انسان اهل باور آن است که :

11- توجه دارد که حتی در سخت ترین شرایط، خدای متعال این قدرت را دارد که شرایط را یک باره عوض کند.

2- یاری خداوند، امدادهای الهی و دست غیب را همراه خود می بیند و می داند که در هر صورت، خدای بزرگ هوادار اوست.

3- نتیجه برای او در درجه اول اهمیت قرار ندارد، بلکه آنچه برایش مهم است، درست انجام دادن وظیفه الهی است و نتیجه کار را به خدا می سپارد.

4- این دنیا را پایان همه چیز نمی داند، بنا براین حتی اگر شکست بخورد می داند در آن دنیا پاداش عمل خالصانه اش را خواهد دید.

5- می داند سرانجام صالحان حاکم دنیا خواهند شد، بنا براین معتقد است اعتقادات او همیشه باقی می مانند و در عوض، آنچه از بین می رود باطل است.

درمقابل، انسان گناهکار خود به خود نا امید است، خیلی زود روحیه کار و نشاط را از دست می دهد و این شکست و ناامیدی به تدریج در همه شؤون زندگی او رسوخ می کند.

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی